Cześć, to ja-Kubuś,

Boziu, co działo się w moim domku, domku mojej babci i dziadziusia długo, długo, to Ty wiesz najlepiej. Oni smutni byli i chyba ich główki mocno bolały. Od jakiś różnych spraw. To były różne problemy, jakoś tak. Dużo ich chyba musiało być, ja nie wiem…

Dzisiaj to się zmieniło . Nasze Panie w przedszkolu długo przygotowywały nas do występu takiego. W styczniu, jak był Dzień Babci i Dziadka , to dużo dzieci chorowało. Nie mogliśmy im wtedy pokazać, jakie z nas  są  wnuczki i wnukowie. To było przedstawienie dla babć i dziadków . Takie wspólne powitanie wiosny. Każde dziecko mówiło wierszyk, opowiadało o czymś. Byliśmy poprzebierani za zwierzątka, wiosnę, zimę , ptaszki, żabki …I ja też się cały czas z dziećmi przygotowywałem bardzo. Nikt do końca chyba nie wiedział,, czy sobie poradzę . Były wszystkie dzieci i nasi dziadkowie z babciami. Przedstawienie było na dużej sali takiej. Panie przygotowały poczęstunek dla naszych gości. Było smaczne ciasto, kawka, herbatka . Stoły tak ślicznie nakryte…tak kolorowo, wiosennie. I świeczuszki się nawet paliły .No i ja też dostałem swoją rolę. Moją pierwszą rolę w życiu, tak na scenie . Nie wystraszyłem się tłumu ani troszeczkę. Wszedłem razem z dziećmi , usiedliśmy na ławeczkach w takim kręgu .Potem każde dziecko mówiło swój wierszyk, który się nauczył. Ja w tym przedstawieniu byłem jaskółeczką….i powiedziałem tak „ to ja  czarna jaskółeczka , czy już można pod strzechą budować gniazdeczka ?”…Ja pamiętałem , tylko trochę mówię niewyraźnie . Szybciutko się już zacząłem uczyć wierszyków różnych. Gdybym umiał już mówić tak płynnie i bardzo wyraźnie , no to bym cały czas wierszyki mówił …Śpiewaliśmy też piosenki różne. Ja tak po swojemu cały czas z dziećmi śpiewałem.  Po tym moim występie ładnie się ukłoniłem i  mi brawo bili. Wszystkim dzieciom bili brawo….I nic , a ni się nie bałem. Po występie poszliśmy do naszej sali po przygotowane rysunki.To był nasz prezent dla babć i dziadków . Sami kolorowaliśmy te obrazki . Każde dziecko swoją babcię i dziadka swojego namalowało. Jej, jak wszyscy się cieszyli. Tak fajnie jest, jak maluchy głośno śpiewają i wierszyki mówią ładnie . Babcia moja Gosia była i mój dziadek Marek. Druga babcia nie mogła przyjść.Ukochali mnie tak mocno bardzo , za ten występ, obrazek…, że dałem radę wystąpić. Moja babcia, no to znowu miała takie słodkie łzy . Z radości miała. I tak przegoniłem te wszystkie ich problemy. Duże i małe. Uśmiechali się, cieszyli . Powiedzieli, że już wpadło tyle promyczków słoneczka do ich serduszek. I ono już będzie dłużej świeciło…no , bo wiosna przyszła . Dałem im nadzieję taką, że wszystko musi się ułożyć ładnie w tym ich życiu. I Boziu, spraw, żeby tak ciągle było…Ja lubię , tak bardzo lubię, kiedy oni się cieszą. Dzisiaj im w tym pomogłem. Dziękuję Tobie , że tak mogło być. I kocham Ciebie ..i moich Rodziców, babcie, dziadka…ciocie, wujków, wszystkich kocham mocno.  Kubuś.

Aniołku mój, Kubutku najdroższy….tak, to był wyjątkowy dzień . Twój i nasz.  Tak bardzo się postarałeś, taki grzeczny byłeś SKARBIE…Pewnie, płakałam…bo widziałam moją Iskierkę, która mówi choć jedno zdanie . Widziałam Ciebie na ślicznej scenie pierwszy raz w życiu…

Motylku, przegnałeś te czarne chmury, co sobie krążyły nad nami kilka miesięcy. Zobaczyliśmy słońce , poczuliśmy radość z życia . Dziękuję całym sercem za trud w przygotowaniu tego przedstawienia Paniom przedszkolankom. Było piękne, kolorowe, radosne i tak bardzo  wzruszające. Zadowolone buźki dzieciaczków, ta radość, że mogły wystąpić…To był wyjątkowy dzień….kolejny sukces Kubusia..Dla takich chwil warto żyć, upadać, potłuc się mocno….żeby wstać i poczuć, że życie pachnie..Boże , dziękuję…Babcia Gosia

Dzięki Ci Jezu że tu jestem, że mogę kochać wszystkich całym sercem, a nade wszystko kochać Ciebie.Dzięki Ci Panie za ten dzień ,w którym zakwitła moja dusza. Dzięki Ci za moje małe wielkie szczęście. Za to, że jestem i za to że Ci ufam! Dzięki Ci Boże, że jesteś. Ty który jesteś cichy i bosy. Ty który jesteś doskonały. I który słuchasz mojego głosu. Dzięki Ci Panie, że wciąż pochylasz się nade mną.Dziś czuję dotyk Twój i ciepło, kiedy podajesz mi dłoń świętą(..)   Katarzyna Spólnik