Słonko moje, Kubusiu …

Wczoraj był wyjątkowy dzień. Udowodniłeś, jak wiele znaczy trud, praca nad kształtowaniem tego Twojego pięknego umysłu. Przełamałeś swój lęk, żaden bodziec Ciebie nie pobudził, tak grzecznie siedziałeś w Kościółku. Nawet Skarbie, gdyby to miał być tylko jeden raz, za czas jakiś nie dasz rady…to nic. Znowu będziemy czekali .

Jutro maluszku i dla mnie , Twoich Rodziców dzień wyjątkowy. Idziemy zeznawać w sprawie, gdzie ktoś tak okrutnie nas potraktował, pomówił  . To taki brzydki ten artykuł 56 kw…Za to, że Dobre Anioły podarowały Tobie przez dwa lata 2000 złotych musimy się wytłumaczyć – wiesz…Nie rozumiesz tego na szczęście ..Może i o tym kiedyś Tobie opowiemy.Babcia da radę, przygotowałam też Mamusię, Tatusia do tej rozmowy …Przyrzekam Tobie  Kubutku, że nic złego nie uczyniliśmy . Pieniążki wpłaciły Tobie ciocie, wujkowie, których babcia zna . To moi PRZYJACIELE, którzy tak mocno Ciebie pokochali…i chcieli choć swoją cegiełkę dorzucić, abyś miał to, czego Tobie potrzeba. To były piękne dary serca….Jedna z mam dziecinki, która poszła do Bozi kocha tak bardzo wszystkie dzieci  . W dniu pogrzebu prosiła, żeby Ci, którzy przyjdą maluszka pożegnać nie kupowali kwiatków, bo one szybko mogą zwiędnąć. Poprosiła,  żeby pieniążki z przeznaczeniem na kwiatki  zostały podarowane innym, chorym dzieciom.  Ciocia, wujek bardzo Ciebie kochają i trochę z tej kwoty przeznaczyli dla  KUBUSIA…Wiedzieli, że tak bardzo marzyłeś o zjeżdżalni. Takiej prawdziwej, jak stoi na placu zabaw. Nie mogłeś jeszcze chodzić na ten plac, bo tak bardzo bałeś się dzieci. Stałeś z noskiem przyklejonym do płotu i  smutno spoglądałeś, jak inne dzieci na swoich podwórkach  mają dużo przyrządów do zabawy. Huśtawki, zjeżdżalnie, trampoliny…Ty miałeś tylko swoją piaskownicę.  Twój Tatuś był trzy miesiące po wypadku . Miał i ma złamaną podstawę czaszki. To taka kostka w główce, która pewnie nigdy się nie zrośnie . Bolała Tatusia bardzo główka, nie mógł chodzić do pracy, nie mógł też sam zrobić Tobie z deseczek  tej fajnej zjeżdżalni …Za pieniążki , które nam ciocia przysłała kupiliśmy deseczki i wujkowie zbudowali Tobie ten Twój raj…Byłeś szczęśliwy…i Tatuś, Mamusia, babcia…wszyscy. Twój uśmiech i ta szczera radość sprawia, że choć chmurki na niebie, to i tak słoneczko widać.  Kiedy byłeś bardzo chory, co miesiąc woziliśmy Ciebie do szpitala. Pan doktor  zaproponował, żeby mocno odświeżać  pokoik, w którym przebywasz. Nie mieliśmy żadnego urządzenia, żeby Tobie pomóc …Inhalator, pożyczony od Cioci już nie pomagał. Brakowało nam trochę pieniążków. Wtedy Ciocia  Dominiczka wpłaciła kwotę i szybko kupiliśmy ten nawilżacz , żebyś się nie udusił Skarbie. Jeszcze kilka takich Dobrych Aniołków było. Ciocia Marta,  inne ciocie. Prosili, żeby  pójść z Tobą do dobrego, kolejnego specjalisty, żeby  pomógł . Pomogli i to bardzo…

I teraz Synku  ktoś  okrutny  napisał , że prowadziliśmy zbiórkę publiczną  dla Ciebie bez pozwolenia…Ten ktoś kłamie, a babcia to udowodni…Tylko czasu naszego szkoda i przykro, że są jeszcze ludzie bez  serca…TCHÓRZLIWY DONOSICIEL…tak się ten ktoś nazywa. Krzywdzi chore dzieciaczki, ich zmęczonych Rodziców, którzy tak bardzo Was Wszystkich kochają. 

Babcia za czas jakiś zrobi wszystko i tego kogoś odszuka…żeby już nigdy w życiu nikogo nie skrzywdził, skrzywdziła. Nade wszystko dla Ciebie ISKIERKO moja…KOCHAM CIEBIE . Babcia Gosia.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=y10YacTVy-E[/youtube]