Mamo, Tato….dziękuję za życie, które mi daliście…jest inne , ale to Nasze życie..

dziękuję za miłość, dobroć , pokorę, cierpliwość i zrozumienie, którym wciąż mnie obdarzacie…tak mało chcąc w zamian….

dziękuję za trud , za opiekę, jaką nade mną ciągle roztaczacie…

dziękuję za setki nieprzespanych nocy, tych które były i jeszcze są przed Wami…

dziękuję za każdą radość, która ma Wasz głos, Wasze imię…

dziękuję za melodie, wierszyki, zabawki  i ten czas poświęcony, bym mógł dorastać…dorastać jak moi rówieśnicy….

dziękuję za wyrozumiałość i bezustanne przebaczanie chwil, które nie powinny mieć miejsca, a mają…nie z mojej winy…

dziękuję za ramiona, w które mogę się wtulić w chwilach, kiedy tego pragnę…

dziękuję za tą dziwną walkę o moje pierwsze słowa, których sam złożyć jeszcze nie potrafię..

dziękuję, że jesteście moim światłem, bez którego nie byłbym w stanie zrobić żadnego kroku, bo w moim świecie jest nieraz bardzo ciemno..

dziękuję, że torujecie mi ścieżki, którymi się przemieszczam, sam bym zabłądził niczym ślepiec….

długa droga przed Nami…wiem…ale pokonamy ten szlak…

drogi odwrotu już nie ma, musimy iść przed siebie …

dziękuję, że trzymacie mnie tak blisko siebie..

dziękuję Bozi, że mam Was….moich rodziców..

– filmy z Kubusiem..to obraz dziecka, które tak się

stara…