AUTYZM…tak wiele osób nie słyszało pewnie tego słowa, nie ma wiedzy, że jest to zaburzenie „silnika” organizmu, który decyduje o każdym gramie funkcjonowania naszego ciała.

Zaburzenie mózgu , który rozrzuca swoje fragmenty w dowolny sposób.  Nie zobaczysz  tej dysfunkcji  w pierwszym kontakcie z dzieckiem ,dorosłym. Zazwyczaj piękne buźki , lśniące oczy , bywa szczery, pogodny uśmiech . Często nie masz pojęcia, że ten uśmiech został wypracowany  tysiącem godzin terapii, ćwiczeń , które miały na celu uwolnienie emocji  szczelnie zamkniętych w główkach.

Prawidłowy rozwój fizyczny  utrzymuje się cały czas. Psychiczny , jak zdrowi rówieśnicy trwa  zazwyczaj do drugiego roku życia. Cieszysz się ich szczęściem, dają tyle miłości , jaką tylko dziecko dać może. Wtulone w Twoje ramiona słuchają kołysanek, bajek…powtarzają głosy zwierząt. Wypowiadają najpiękniejsze słowa…Mama, Tata, babcia…wskazują swoje potrzeby ; am, daj, pić…

Nie masz pojęcia, że w tej maleńkiej główce następuje proces  „splątania” umysłu. Nie zwracasz uwagi na pierwsze sygnały , które  maluszek zaczyna przekazywać. Jest  wyjątkowo precyzyjny. Pięknie układa wieże z klocków, autka w równych rządkach. Mając dwa latka często potrafi pomóc nakryć do stołu…Tutaj łyżka, widelec, talerzyk. Położył sam i cieszy się rozkosznie. Wiruje wokół własnej osi kilka minut , klaszcze w rączki …Przestawiłeś coś na stole,,,inny układ łyżeczki, talerzyka.

Pojawia się  chwilowy bunt…poprawia , tak, jak  ułożył samodzielnie. OK, niech tak będzie. Pięknie Synku, Córeczko !!  Czy w precyzji, zabawie, szczerym śmiechu możesz dostrzec  sygnały , że dzieje się coś złego…Nie, nie wierzę !!!  Zresztą…chodzisz na kontrolne badania do lekarza, bilans roczny, bilans dwulatka…jest SUPER, zapewnia lekarz. Dziecko mogło mieć wielokrotnie infekcje, kilka, kilkanaście razy przebywałeś z  osłabionym maluszkiem na oddziale szpitalnym .  Było badane przez wielu specjalistów…pediatra, laryngolog, może gastrolog, inny specjalista .

Nikt nie zauważył żadnych zmian w zachowaniu . Ty też nie sygnalizowałeś, bo wobec jakich przesłanek??  Czas tyka, dziecko jest cały czas z Tobą. Nie masz pojęcia, że to ostatnie spokojne tygodnie Waszego wspólnego trwania w zrozumieniu, radości, dawaniu i braniu miłości.

Nie masz pojęcia, że za kilka dni Twój Syn, Córka oddali się od Ciebie na długo….Zniknie przechwycone w krainę, której nie znasz , w krainę Autyzmu. Do niej zabierze  swój umysł , Tobie pozostawi  swoje delikatne ciałko .  Niepokój o stan zdrowia najdroższej istotki będzie się rodził w Twoim bólu niemocy…Nie wiesz, co się dzieje. Prosisz; Kubusiu, Madziu, Piotrusiu…spójrz na mnie. Już nie spojrzy. Chcesz przytulić, objąć, wyciszyć coraz głośniejszy, nagły krzyk. Nie pozwoli Tobie. Będzie krzyczał coraz głośniej, łezki nie popłyną po policzkach. Może spacer, zakup zabawki w markecie , takiej innej, którą sobie wybierze . Nie wejdzie w miejsce ulubione do tej pory. Regały  wypełnione zabawkami, kolorowymi produktami… zacznie zrzucać towar  z dziwną złością. Kolejne podejście…tym razem już nie przekroczy przez  drzwi do marketu. Może położyć się na posadzkę , tupać nóżkami, kopać. Osaczona tłumem gapiów, którzy  kierują wobec Ciebie wrogie spojrzenie  wrócisz  do domu zmęczona, z płaczem, bezradna..

Wytrzymasz w tym napięciu kilka dni….i zaczynasz szukać porady. Lekarz pierwszego kontaktu…cóż, może nie zrozumieć Twojego przekazu. To bunt dwulatka, usłyszysz. Więcej konsekwencji , ustąpi z czasem. Czekasz, bo takie zalecenie dostałaś. Intuicja nie daje Tobie spokoju. Widzisz zmiany tak czytelne w zachowaniu dziecka . Odrzuca Twoją miłość, pieszczoty …pokarmy ulubione.  Tylko, kiedy śpi Ty siedzisz przy delikatnie oświetlonym łóżeczku i  pytasz swojego serca…co się stało, jak Tobie pomóc Skarbie ??…odpowiedz.  Nie, nie odpowie. Nie potrafi. Mowa całkowicie  zniknęła…Brakuje MAMA, TATA, pa pa…

Dezorientacja wobec stanu przenosi się na członków Rodziny . Daj Boże, jeżeli o tym będziesz głośno mówił w środowisku, w którym przebywasz . Możesz mieć  ogromne szczęście , ktoś zaleci konsultacje u psychologa …Te objawy niepokoją, skonsultuj!  Będziesz miał przeogromne szczęście, kiedy trafisz do specjalisty, który  ma wiedzę , wysłucha Ciebie, podejmie się obserwacji profesjonalnie. Będzie dyskretnie kierunkował i Twoją psychikę, że za czas jakiś może paść trudna diagnoza…., że Twój Syn, Twoja Córka ma AUTYZM .  Wskaże i da nadzieję, że choć to przeogromnie trudne wyzwanie, ale jest szansa….uchylimy ten zamknięty świat dziecka, w który weszło. Uchylimy drzwi i stopniowo zaczniemy wprowadzać do naszego, zdrowego świata. Jak długo??? Tego pewnie nigdy nie powie…Tysiące godzin pracy i możesz zobaczyć  ponownie uśmiech, który zniknął, może doczekasz dźwięku pięknego…MAMA .., kiedy?? Rozpoczynasz swoją podróż w nieznane z bagażem , który zaczniesz zrzucać po pokonaniu długiego odcinka trasy ….stopniowo, delikatnie.

Musisz mocno wierzyć, że gdzieś  jest ta meta . Będziesz stawała na setkach rozdroży , bez oznakowania…Możesz pomylić wielokrotnie właściwą drogę, powrócisz do punktu wyjścia .Nie możesz zwątpić, odpuścić sobie tej podróży. Musisz  iść  nawet  najciemniejszą drogą . Swoje światełko  ujrzysz , jeżeli cierpliwość będzie szła z boku.

Autyzm…ot  niewinne słowo, tajemnicze i zaskakujące jak  zaburzenie, które  dopadło tak niespodziewanie. Boli, że na swoje szlaki wchodzi coraz więcej  dzieciaczków , a każdy musi pójść swoim torem. Nie ma dwóch identycznych przypadków….nie ma dwóch identycznych umysłów .

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Qg2CKtCUPEY[/youtube]

Kubutku, Skarbie , już uchyliliśmy muszelkę, w której byłeś zamknięty tak szczelnie. Wierzę, że wkrótce wydobędziemy perłę..Twój piękny umysł !! Tak będzie !!!!!