Kochani, bardzo, bardzo serdecznie dziękuje Wszystkim za piękne słowa , dziesiątki e-maili, taką magiczną solidarność  z naszą radością . Dziękuję Bogu za Was…że jesteście blisko na dobre i na złe…

 Macierzyństwo, to piękny stan oczekiwania .

Kilka osób zadało pytanie – całkiem realne i naprawdę nie gniewam się na nikogo, nikt mnie nim nie uraził . Pytanie dotyczy , czy mając dziecko zaburzone jest obawa, że drugie może też  być chore??  Nie potrafię kłamać, nie potrafią też udawać moje dzieci…Obawa jest zawsze o zdrowie każdego dziecka, które poczęte oczekuje w bezpiecznym miejscu na narodziny .Oczekuje pod Sercem Matki . Psychika osób, które nie starły się w swoim życiu z chorobą swojego dziecka  przyjmuje radość tego oczekiwania zupełnie inaczej.

Córka z zięciem bardzo chcieli mieć  drugie dziecko już czas jakiś temu.   Pamiętam słowa mojej córki – wiesz Mamo. ..jeżeli  miałoby być  zaburzone – dam radę. Tak nie mogę zakładać, ale ryzyko jest . Przytuliłam mocno Monikę, łza  zatrzymała się w gardle .Po chwili wydusiłam z siebie…Boże, Monika…jesteś taka silna!! Dziękuję…

Wiem, że odmienny stan Matki , która ma pod opieką chore dziecko nie będzie przebiegał tak bajecznie, kiedy czeka się na pierwsze ,bez obowiązku całodobowej opieki nad tym, które jest.  Przecież autyzm od Kubusia nie odszedł. Jest i będzie w nim .

Moje myśli, modlitwa  – to błaganie, aby ataki Kubusia lęków nie były zbyt częste,,,,,aby nie rodziła się okrutna agresja. Utrzymanie Motylka w tych chwilach jest bardzo trudne. Wyzwala z siebie ogromne siły ….tego się boję najbardziej . Atak Kubusia, to asekuracja , napięcie córki  …teraz już wraz z dzieciątkiem . Terapie trzeba kontynuować  w równym tempie.

Wiem też, że gdyby każdy przyjmował do swojej psychiki lęk o danie życia dziecku rozważając, że może być chore – pewnie nie rodziłyby się dzieci zdrowe, tym bardziej chore.

Świadoma decyzja o Rodzicielstwie …, to danie życia , Miłość już od pierwszych chwil do tego maleńkiego serduszka , które bije ..

Dzieci przygotowują Kubusia  do roli braciszka cały czas. To nie nade wszystko wyzwalanie w nim poczucia bezpieczeństwa poprzez  szkicowanie w Jego główce zmian, które się pojawią.

Dzieci autystyczne mają swój poukładany schemat  w wielu obszarach.  W domu wszystko ma swoje miejsce. Najdrobniejsza zmiana , nowy wazonik , serwetka zostanie natychmiast zauważona , z czasem zaakceptowana. To tak zwana pamięć fotograficzna. Opuszcza miejsce, w którym był , gdzieś w niewidzialny dla nas sposób zrobił zdjęcie tego  obrazu…Powracając odtwarza sobie szczegóły .

Obrazek jest taki sam, lub coś się zmieniło. Zmiana zostaje natychmiast dostrzeżona. To pewien fenomen tych cudownych umysłów…Tysiące godzin terapii  zmierza między innymi do tego, aby wypracować  w główce akceptacje zmian, wzbudzać poczucie bezpieczeństwa w nowych miejscach, sytuacjach.  Wszystko, co nowe, inne, nieznane wzbudza lęk ,strach. Kształtowanie dziecka autystycznego, to właśnie znoszenie stanu napięcia, strachu. Lęk , to  przyczyna  agresji , która wyzwala się w tych sytuacjach.  Dziecko broni się w różny sposób walcząc, oddalając coś, czego my nie widzimy, nie słyszymy .

Zdrowy człowiek  , który nagle poczuje się zagrożony czymkolwiek również przyjmuje postawę obronną .Idziesz ulicą,  podbiega do Ciebie  ktoś , chce wyrwać telefon, torebkę…Możesz jemu przyłożyć z całych swoich sił …napastnik sam w strachu odejdzie.  Może też sparaliżować Ciebie strach, bo przeciwnik w ręce ma niebezpieczne narzędzie. Będziesz milczał, oddasz to, co chce Tobie zabrać .Adrenalina spłynie i zaczniesz krzyczeć, wołać pomocy. Nikt nie jest w stanie przewidzieć swojej reakcji w danej chwili . Nasz mózg , to najbardziej skomplikowany organ . Decyduje o wszystkim , co robisz , chcesz zrobić, co Tobie smakuje, czy się cieszysz, boisz  itd.

Autyzm, to właśnie dysfunkcja mózgu . Fragmenty umysłu rozrzucą się, chaos  zaskoczy nieoczekiwanie .

Niemowlaczek w domu zmieni obraz , który Kubuś już zna. Pojawią się dźwięki  obce , płacz, zapachy , nowe przedmioty . Dlatego też trzeba Kubusia intensywnie wprowadzać do tych zmian przez okres oczekiwania na nowe życie . Musi cały czas mieć poczucie bezpieczeństwa . Wiem, że kiedy tak bardzo pokocha maleństwo jeszcze w łonie Córki , Jego emocje nie będą negatywne.

Kubuś musi odczuwać  , że braciszek, siostrzyczka  będzie  darem nade wszystko dla Niego.

Wczoraj był z dziećmi w markecie. Unikają wspólnych wypraw, Kubuś nadal boi się tłumu. Widok różnych towarów kolorowo opakowanych, zapachy- pobudzają.

Tym razem „wyprawa” miała swój cel…Kubusiu, pójdziemy , zrobimy zakupy. Na półkach będę różne zabawki, gry . To Mikołaj zrobił taką wystawę dla dzieci, żeby mogły sobie wybrać  coś , co On za czas jakiś dzieciom podaruje . Popatrzysz, wybierzesz, a potem napiszemy list do Mikołaja z prośbą o ten prezencik…Kubuś przemieszczał się między półkami bardzo, bardzo grzecznie. Trzymał rękę córki, zięcia …i wzdychał z blaskiem w oczkach do tych przeróżnych świecidełek. Obecnie uwielbia bajkę o kucykach. One były głównym centrum zainteresowania…Chciałbym żółtego, niebieskiego …może te wszystkie???  Wybierał , wskazywał  bardzo, bardzo spokojnie. Wybrał sobie jedną zabaweczkę, którą mógł dostać wczoraj . Podeszli z Kubusiem do akcesoriów dla niemowlaczków…Celowo, sprawdzając reakcję Kubusia….Aniołku, a dla niemowlaczka co byś wybrał??? Z ogromnym entuzjazmem wskazywał na przedmioty, zabaweczki…Klaskał w rączki , że to On może decydować  o zakupach .

Mamusia, wrócimy tu – dobrze…Kupimy dla dzidzi to wszystko – tak…Tak Skarbie , będziesz sam wybierał…

Dumnie wrócił do domu. To była jedna z piękniejszych, spokojnych ‘wypraw” do sklepu.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=U2HgnHWzzAQ[/youtube]

Mój malutki bohaterze!! Tak bardzo Ciebie Kocham . Wiem  i wierzę, że pokochasz maleństwo swoją piękną, szczerą miłością, którą wyzwalasz , okazujesz coraz częściej. To Twój sukces Kubusiu…Jeden z wielu, który osiągnąłeś.