31 grudnia , gdzieś na ławce w oddali siedział bardzo zmęczony Starzec. Zamyślony przebierał w swoim plecaku tysiące kartek. To były życzenia, które otrzymał od ludzi rok temu . Był wtedy malutkim , Nowym Roczkiem. Starzec  odczytywał teksty z tych kartek i płakał. Kiedy otrzymałem  spisane myśli nie potrafiłem jeszcze dobrze czytać. Czas płynął, a ja zaczynałem rozumieć   słowa.

„ Chciałbym otrzymać  propozycję pracy . Od dwóch lat się staram , proszę i nie mogę znaleźć- pomóż mi ”. Starałem się…powiedział . Nie dało rady . Przepraszam Ciebie .

„ Chciałbym uzyskać kredyt na zakup mieszkania. Ciasno jest u moich Rodziców. Gromadka dzieci, jestem Ojcem… Pozwól mi zamieszkać  w swoim domu”. To marzenie spełniłem , a człowiek mi podziękował.

„ Mam wspaniałą Rodzinę. Jestem bardzo szczęśliwy . Wskrzeszaj , co dnia te chwile radości . Chciałbym Ciebie wspominać równie mile jak lata poprzednie „…Udało mi się. Wszystkie dni , kiedy panowałem wypełnione były radością”…delikatny uśmiech pojawił się na twarzy siwego mężczyzny.

„ Proszę Ciebie, żebym zdał wszystkie egzaminy, ukończył studia , dostał Dyplom”…też się udało.

Czuwałem, a on sam na to zapracował. Wiem, że nigdy mnie nie zapomni ..

„ Przez wiele lat żyję w biedzie. Straciłem wszystko , cały dorobek swojego życia. Mój dom spłonął .

Tułam się po świecie, szukam swojego miejsca, pomocnych dłoni . Nieraz dostanę filiżankę ciepłej herbaty, talerz zupy  w przytułku. Odzież podarowali mi  zupełnie obcy ludzie. Pozwól mi znaleźć kogoś, kto mnie przyjmie pod swój dach. Ciężko pracuję, zarabiam trochę. W mroźne dni siadam w ławce w Kościele . Modląc się czuję ciepło..” Tak, i temu człowiekowi pomogłem. Dalsza Rodzina przyjęła Jego pod swój dach…

Starzec  wydobył z plecaka małe skrawki karteczek…” Moja żona od lat zmaga się z ciężką chorobą. Troje dzieci ..  jesteśmy bezradni. Ja tylko proszę o ulgę w Jej cierpieniu…żeby wstała, poszła na spacer”. Nie dałem rady…. Kobieta nadal leży i cierpi. Przepraszam…

„ Chciałbym, aby w tym roku mój synek, mój  Krzyś  wyzwolił się z ciężkiej choroby. Nie, nie skarżę się. Opieka nad nim nie sprawia mi problemu. Tylko niemoc tak bardzo dokucza. Chciałabym dostrzec uśmiech dziecka , zobaczyć jak biega ”…i łzy popłynęły po zmarszczonej twarzy  . Ta Rodzina nie doczekała tych chwil. Dobry Bóg zabrał ich synka do swojego domu. Pozostała pustka, cisza i wielki smutek…Rodzice tego dziecka nie zapomną mnie nigdy. Będą mnie wspominać zawsze z wielkim bólem. Nie chciałem, aby to właśnie było w tym roku..

Kolejne zapiski  na tych skrawkach papieru równie błagalne „ Proszę tylko o zdrowie Syna, Córki, Matki, Ojca, bliskich, Przyjaciół …nic więcej.” W wielu sprawach udało mi się wspierać, pomagać. W wielu nie dałem rady. Już za kilkanaście godzin odchodzę . Zastąpi mnie kolejny Rok…2012 ..Przekażę jemu wszystkie życzenia  Noworoczne, które można jeszcze spełnić. Powiem temu „malcowi” , żeby postarał się być  bardzo dobrym czasem. Poproszę, aby zrobił wszystko , żeby jego każdy wspominał inaczej. Poproszę, żeby dotknął swoją malutką rączką mojej pomarszczonej, spracowanej twarzy , żeby uścisnął moją drżącą dłoń. Poproszę, żeby  tak bardzo się postarał i przywołał dla każdego Zdrowie, Szczęście, Radość, Miłość ,…żeby dał siły na troski dnia codziennego…

Ja już odchodzę…ja 2011  Rok . I nikt mnie nie zawróci , bo taka kolej życia…życia z woli Boga , który  decyduje o naszych losach . Do niego rozmawiajcie , powierzajcie radości i smutki. Wysłucha Was, tej szczerej rozmowy w zaciszu , z otwartym sercem na każdego…Nie wszystko pewnie znowu się spełni…i nie pytajmy dlaczego. Pewnie tak być musi. Ślijcie swoje marzenia, próbujcie…i wierzcie w ich moc . Tak lżej.     Małgorzata. K.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=oG6pEolAKm8&feature=related[/youtube]