Kubutek, moja Iskierka wraca coraz szybciej do sił. Widać już poprawę w oddychaniu przez nos. Od kilku lat śpiąc, łapał oddech tylko ustami. Obecnie  lżej.  Boże, może  te infekcje dadzą dziecku spokój, będzie mógł  bez przeszkód kontynuować  terapie wobec zaburzenia podstawowego – AUTYZMU.

Tak wiele już pokonał  barier w różnych obszarach. Jego pełne zamknięcie, nieobecność – to czas przeszły . Niekiedy zamykam oczy, sama nie dowierzam, że to naprawdę się działo….że nie mogłam ukochać, przytulić mojego daru…Kubusia. Nie słyszałam słów prostych …Mama, Tata…BABCIA.

Pamiętam, jak jeszcze nie tak dawno- zadał pytanie, odpowiedziałam  na nie pewnie w skrócie .. Wpatrywałam się w Jego reakcje. Często prosił dalej” opowiedz mi o tym dużo”…No to opowiadałam tak długo, aż Jemu się znudziło. Sprawiało mi ogromną radość, że chce słuchać, nawiązuje kontakt .Obecnie sam  prowadzi dialog ,opowiada  sceny z bajek, które oglądał …„i wies Babcia Gosia, a ten, zrobił to, i to ” .Niekiedy muszę improwizować, bo nie znam wszystkich postaci , o których słyszę. Kubuś już nie da się „oszukać” przytakiwaniem. Teraz On oczekuje potwierdzenia, że rozumiem, o czym On do mnie mówi  . „ No bo on jest taki super mocny, a ten drugi, to nie jest taki mocny…i zegarkiem, takim carodziejskim  się zmienia „…Tak Skarbie, wiem….A nie wies…a jak wies, no to jak on się nazywa ??? Z pomocą musi pojawić się Córka.Ona zna wszystkie postacie. Kubusiu, coś Tobie powiem na uszko, to nasza tajemnica..ok? Mów…Kocham Ciebie najbardziej na świecie, jesteś moim cudowny wnuczkiem !!! „ to jest ta tajemnica – pyta Kubuś”…Tak, tylko nie mów tego nikomu .Dobze …i biegiem do Mamy….Mama, a babcia, to mnie najbardziej kocha, nawet więcej niż Ciebie….oo, babcia, to była nasa tajemnica przecież..zdradziłem ja, ale tylko Mamie…

‘ Mama na mnie trochę kzykała .Jak , krzyczała na Ciebie?? NOOOOOO, nie Słonko, pewnie nie chciałeś czegoś zrobić, i powtarzała kilka razy , aż to zrobiłeś.Babcia, a skąd wies? Pseciez ciebie przy tym nie było…Wiem…, a co ty, właściwie, to gdzie ty mieskas , u mnie, cy u ciebie…Wiem maluszku..No dobra, nie kzykała, tylko tak było, jak mówis mi …Uwielbiam te rozmowy, uwielbiam patrzeć, jak rozwija się ten zamknięty  chłopczyk, okazując co dnia kolejny płatek  pięknego umysłu . Dużo pracy jeszcze przed nim, tysiące godzin terapii. To nic!On i tak nie zna innego życia, a to, co czynić musi- to Jego przyszłość. Coraz bardziej pewniej wchodzić w nasz, zdrowy świat.

Kochani, Wielcy Rodzice, którzy na ten szlak dopiero wchodzicie…Choć zmęczenie będzie przeogromne , nigdy nie traćcie nadziei, wiary, że to , co robicie dla swoich dzieci nie ma sensu.Nie uda się za pierwszym, tysięczny razem, pokora pozwoli Wam cel osiągnąć za tysiąc pierwszym !! Wszak życie każdego z nas, zdrowych jest również pasmem trudu, który do celu obranego prowadzi. Stojąc w miejscu, nie robiąc nic, sami wpadamy w pułapki .

„Jest bogactw wiele, bardzo wiele. Począwszy od guzika znalezionego na ulicy, a skończywszy na Bogu(..)
Trudno to wszystko zliczyć, trudno zmierzyć, trudno zważyć.

Niektóre z tych wartości pochodzą z czwartego wymiaru ,który jak wiadomo
wymyka się często spod dokładnych obliczeń.

Jakże więc możesz pojąć Czas ,płynny i zmienny człowieku,
Ty, który byłeś i będziesz, ale nigdy nie jesteś?

Stojąc w połowie drogi, nie patrz z uporem przed siebie, albowiem to, co będzie,
na pewno nie będzie potwierdzeniem tego, co było.

A gdy staniesz na końca drogi, nie oglądaj się poza siebie, albowiem tym, co było,
nie przedłużysz tego, co będzie.

Tych zawiłości nie można rozsupłać (..)
Odwróć się z pogardą od miecza, zostaw w spokoju nierozsupłane węzły,
Nawet gdyby miały one świadczyć o Twoim znużeniu.

Nie bój się bezsilności. Ona jest mądrością ludzi przewidujących.

A smutku także się nie bój. Przeminie jak wiatr, jak nitka babiego lata,
Jak cień Heraklita na płynącej rzece.

A wtedy pozostanie ci zgoda na wszystko,
Skarb, który zmieścisz w wyciągniętej dłoni żebraka”.

Historia jednego życia
R. Brandsaetter

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=Gi8U5LmqNLk[/youtube]

Motylku mój KOCHANY , dziękuję Bogu za Ciebie …za wszystko, co wniosłeś w nasze życie.  My uczymy Ciebie, Ty uczysz nas..nie wiesz o tym Skarbie, ale tak jest . Dziękuję, że walka o Twój umysł rodzi sukcesy…to jest ten CUD, na który czekaliśmy długo. Wiem , dzięki Tobie Synku, że nigdy nie można stać w miejscu…trzeba iść przez życie takim, jakie jest..KOCHAM CIEBIE TAK BARDZO !!!