ZAPISANE NA KARTACH KSIĄŻKI

 „ AUTYZM- CHAOTYCZNY TANIEC UMYSŁU”

 Autystyczny geniusz

Długoletnie błądzenie w ciemnościach w poszukiwaniu

prawdy odczuwanej, lecz nieuchwytnej,

głębokie pragnienie oraz przeplatające się ze sobą

okresy wiary i zwątpienia, które poprzedzają jasne

i pełne zrozumienie, znane są wyłącznie tym, którzy

sami ich doświadczył  .”      Albert Einstein

Albert Einstein, co potwierdzają różne źródła, był człowiekiem naznaczonym autyzmem. Zmiany w mózgu, jakiś niepojęty układ komórek, ukształtował w nim umysł geniusza. Po dziś dzień jego mądrość, wiedza, słowa są tak bardzo rzeczywiste.

Na bazie aforyzmów, zapisanych przez tego uczonego ,można podbudowywać swoją psychikę, wytłumaczyć sobie wiele spraw.

Jeden z tekstów Alberta Einsteina:

„Dlaczego właśnie ja sformułowałem zasadę

względności? Ile razy zadaję sobie to pytanie wydaje

 mi się, że przyczyna jest następująca: normalny dorosły

człowiek w ogóle nie rozmyśla nad problemami czasu

i przestrzeni. W jego mniemaniu przemyślał to już w

dzieciństwie. Ja jednak rozwijałem się intelektualnie

tak powoli, że czas i przestrzeń zajmowały moje myśli

nawet wtedy, gdy stałem się już dorosły”*.

Rozwój Kubusia jest również powolny. Chora głowa przetwarza rzeczywistość w znany tylko jemu sposób. Nie umie o tym opowiedzieć, bo nie mówi. Jeszcze nie mówi…Przekazuje większość informacji za pomocą gestów. Przyzwyczaiłam się do widoku ruchu jego małych rączek, gdy składa je w dziwny sposób. Inaczej kiedy jest pobudzony, inaczej gdy wpada w apatię, a jeszcze inaczej, kiedy tak bardzo próbuje się na czymś skupić, a tego nie potrafi . Te niemiłe widoki moja psychika już opanowała. Uderzającą cechą naszego mózgu jest bogactwo posiadanych informacji, nawet wtedy, gdy znaczna ich część istnieje tylko przez chwilę. System potrafi nie tylko przestawić się z jednego obiektu na drugi, ale również operować ogromną masą informacji w zorganizowany sposób. To nasza praca nad kształtowaniem siebie od najmłodszych lat. Kubuś nie jest w stanie samodzielnie się kształtować. Dzieciom z tym schorzeniem trzeba bezustannie pomagać zrozumieć rzeczywistość. Zdrowe umysły posiadają umiejętność zapamiętywania i natychmiastowego odtwarzania słów czy czynności. Kubuś często zapomina słowa, które kiedyś wyraźnie powiedział. Potrzebuje bezustannego powtarzania czynności, które już wdrożył. Powtarzanie, aby zapamiętał i odtworzył w odpowiednim momencie. Ogromny trud musi przynieść choćby drobne efekty. Będę z pokorą oczekiwała wraz z dziećmi na stabilizację, na postępy człowieczka, którego tak mocno kocham. Będę stała zawsze obok z wiarą, że nastąpi przełom, Kubuś się wyzwoli ze swojej ułomności, dorówna z czasem rówieśnikom, którzy dzisiaj jego słów i zachowania nie rozumieją. Może kiedyś im opowie, jak przykro było mu odbierać słowa krytyki od dzieci i dorosłych, że jest „inny”, chociaż na takiego nie wygląda. Jak przykro było Kubusiowi, kiedy chciał z dziećmi grać w piłkę, a one — nie rozumiejąc gestów — przechodziły obojętnie, rzucając mu dziwne spojrzenia. Od dzieci zdrowych nie można wymagać tolerancji. Dzieci są zbyt małe, aby zrozumieć inność, niepełnosprawność. Zawsze będą pytały, to całkiem naturalne. Zaszczepianie moralnych odruchów na inność spoczywa na dorosłych. Rodzicu, twoje dziecko zrozumie, kiedy opowiesz synkowi, córeczce, że trzeba akceptować ułomność każdego rodzaju. Trzeba podać rączkę dziecku z porażeniem mózgowym, które tak bardzo pragnie tego zwyczajnego kontaktu. Zniekształcone chorobą ciałko przecież nie zaraża. Podobnie niedoskonałość mózgu. Osoby „inne” żyją obok nas. Wśród nich są też geniusze, którzy nie zdążyli jeszcze okazać swojej doskonałości. Czekają na odpowiedni moment, na wyrozumiałość, aby otrzymać szansę na normalne funkcjonowanie w środowisku. Pomóżmy im. „Dzielić radość innych ludzi i cierpieć wraz z nimi — oto najlepsze wskazówki dla człowieka”*. „Jest tylko jedna droga, która wiedzie człowieka do prawdziwej doskonałości: twarda szkoła życia”**. Te sentencje wypowiedział człowiek wybitny — Albert Einstein. Człowiek z zaburzeniem mózgu, tak jak mój Kubuś. Ile w nich wartości, sami oceńcie.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=gttnaip67UY[/youtube]

TAK SKARBIE, TWARDA SZKOŁA ŻYCIA DLA CIEBIE, DLA NAS…TO NIC MALEŃKI..TAK BYĆ MUSI I NIE PYTAJMY DLACZEGO..