10.04.2010 roku tragedia w Smoleńsku.. ŚWIAT na chwilę zwalnia tempo i gdzieś podświadomie pyta,…po co taka gonitwa, co tak naprawdę jest ważne…wystarczy chwila i zostaje tylko czas przeszły….
Odpowiedź sama się rodzi….najważniejsze jest ŻYCIE…ŻYCIE każdego człowieka.
Każdy pokonuje tą swoją ścieżkę idąc dokładnie w tym samym kierunku…na drugi brzeg…
Ten drugi brzeg jest wyznacznikiem całej drogi Naszej pielgrzymki ..nie każdy jednak przechodzi tam tak nagle, tak całkowicie niespodziewanie…refleksja sensu trwania to nie omijania żadnej chwili całkiem obojętnie …
Ludzkie życie, ten dar każdego z Nas to klejnot, który jest ponad wszystko…my, ludzie jesteśmy takimi klejnotami…każdy jest tym jedynym, niepowtarzalnym bogactwem ponad wszystko…
Wiem też, że warto walczyć o każdego , a gdy walczysz o godność osoby zdanej tylko na pomoc bliskich….musisz podwoić swoją wiarę, że się uda…że ta Twoja pomocna dłoń z czasem będzie tym zbawiennym lekiem…
W takich chwilach zadumy każdy pochyla się nad cierpieniem, pochyla głowę nad bólem tych, którzy stracili kogoś , kogo bardzo kochali …ludzie zbliżają się do siebie , są jakby życzliwsi , zjednoczeni….i w takim bólu odnajdujemy swoją szlachetność, którą każdy z Nas posiada…tylko trzeba chwili, żeby ją uzewnętrznić…
Ludzie dotknięci bólem cierpią….taka jest natura….ból duszy i ciała jest tożsamy…dlatego też i ja walczę z całych sił o godne życie mojego klejnotu, mojego WNUKA, który dobry Bóg tak doświadczył….on ma swoje życie, swój świat, a my jesteśmy w tym trwaniu małej istotki po to, aby jemu pomóc….pomóc być dużym, z czasem dorosłym…
Życie w każdej postaci ma swoją wartość…chory, zdrowy – nie ważne…
Autyzm to ciężkie schorzenie…ale to życie…ten dar, klejnot , o który dbać należy z najwyższą starannością…
Dodałam filmiki z terapii KUBUSIA – taki obrazek z jakim wysiłkiem ,co dnia walczy o to kolejne, lepsze jutro…terapeutka – jego ciocia Małgosia pomaga nam z całych sił…pomaga, bo też ponad wszystko kocha ludzi…
„Ból i radość leżą razem w jednej łupinie – ich mieszanina jest ludzkim losem”.
